Sztuczna selekcja

Sztuczna selekcja prowadzona przez człowieka od zarania udomowienia zwierząt spowodowała i nadal powoduje wzrost frekwencji genów wyznaczających cechy korzystne dla człowieka. Równocześnie ulega zubożeniu część puli genów warunkujących cechy korzystne dla samych zwierząt. Dlatego współczesne zwierzęta udomowione nie mogłyby w całej pełni uzewnętrznić swej wartości genetycznej w warunkach prymitywnych, ani tym bardziej naturalnych. Człowiek stworzył sztuczne warunki utrzymywania zwierząt ? sztuczne środowisko w postaci pomieszczeń inwentarskich (obór, chlewni, owczarni, stajni, kurników itd.), których mikroklimat sprzyja uzyskiwaniu wysokich wydajności. Analizowanie mikroklimatu pomieszczeń inwentarskich jest przedmiotem zajęć z zoohigieny i dlatego zostanie tu pominięte. Współcześnie budowane obiekty inwentarskie często mają więcej zalet dla obsługi niż dla samych zwierząt. Dlatego stale prowadzi się badania, których wyniki służą doskonaleniu tych obiektów w celu stworzenia optymalnych warunków utrzymania i użytkowania. Dobre obiekty inwentarskie to takie, w których zwierzęta nie chorują, są płodne, wykazują wysoką wydajność przez pożądany przez hodowcę okres. Sprzyjają temu utrzymujące się w ustalonych normach: temperatura powietrza wewnątrz pomieszczenia, poziom nasycenia powietrza parą wodną, szybkość wymiany powietrza, oświetlenie oraz funkcjonalne wyposażenie obiektu (wielkość i jakość legowisk, liczba stanowisk do wypoczywania i pobierania paszy oraz wielkość powierzchni obiektu i pojemności przypadające na jedno zwierzę i inne). Reagowanie zwierząt na różne parametry obiektów inwentarskich zostało przedstawione w pracy Nowickiego.