Selekcja posrednia

W praktycznej hodowli często przeprowadza się selekcję pośrednią, która zmierza do polepszenia wydajności za pełny cykl produkcyjny, wykorzystując wyniki osiągnięte w skróconym cyklu. Do takiego postępowania Upoważnia zjawisko reakcji skorelowanej oraz możliwość uzyskania większej skuteczności selekcji na skutek skracania odstępu między pokoleniami. Przykładem selekcji pośredniej może być również wybór samców ocenionych w warunkach, środowiskowych odmiennych od tych, w których bytuje cala populacja. Skuteczność tej pośredniej selekcji zależy od korelacji między tymi dwoma środowiskami. Jeżeli jest ona wysoka, to selekcja pośrednia będzie tak samo skuteczna jak selekcja bezpośrednia. Jednakże w wypadku niskiej korelacji należy zwierzęta oceniać i selekcjonować w ich macierzystych warunkach bytowania. Selekcja pośrednia może być tylko wtedy skuteczniejsza od selekcji bezpośredniej, gdy wartość wskaźnika odziedziczalności cechy bezpośrednio selekcjonowanej (A) jest wyższa od wartości wskaźnika odziedziczalności cechy pośrednio selekcjonowanej (B) i skorelowanej z cechą A, o ile korelacja genetyczna między tymi cechami jest wystarczająco wysoka.