Roje meteroidow
Badacze rojów meteoroidów mają trudne zadanie. Chcąc zbadać ich rozkład na całej orbicie muszą postępować niemal tak samo jak ktoś, komu dano do ręki ołówek i polecono wykreślić elipsę lub koło nie za pomocą krzywika lub cyrkla, ale punkt po punkcie. Byłoby to niezmiernie trudne zadanie i jego wykonanie pochłonęłoby niezawodnie sporo czasu. Badacze rojów meteoroidów muszą czekać cały rok, by wykreślić kolejny punkt jego eliptycznej orbity i zanotować, czy i ile ewentualnie zaobserwowano w nim meteorów. Pojawiają się one bowiem na niebie tylko wtedy, gdy nasza planeta przechodzi przez węzeł orbity ich macierzystej komety. Do niedawna zaś wystarczyło, aby w tym czasie była zła pogoda lub Księżyc był w pełni, by nie było można wykreślić nawet tego jednego punktu. Obecnie obserwacje takie są już niezależne od warunków meteorologicznych i księżycowej fazy. Astronomowie mają do dyspozycji radar, który dostarcza obiektywnych informacji o aktywności danego roju bez względu na pogodę i porę dnia. Ponadto opracowano teorię dającą im do ręki coś w rodzaju krzywika umożliwiającego od razu wykreślenie większego odcinka eliptycznej orbity.
Zobacz też..
Na podstawie liczby zaobserwowanych meteoroidów na tym czy innym odcinku orbity macierzystej komety można wyznaczyć szerokość i gęstość roju. Nasza planeta w ciągu jednej sekundy przebywa drogę długości około 30 kilometrów, a więc w ciągu doby przemierza aż 2,6 miliona kilometrów. Jeżeli zatem meteoroidy jakiegoś roju obserwujemy przez cztery doby, to musi on w przybliżeniu mieć około 10 milionów kilometrów szerokości. Na tej podstawie można wyznaczyć stopień jego rozproszenia, a w dodatku astronomowie potrafią w oparciu te obserwacje obliczyć orbity poszczególnych meteoroidów. Niedorzecznością bowiem byłoby wyobrażać je sobie jako zbiór okruchów materii, które trwale zachowują to samo względem siebie położenie. Jest akurat odwrotnie, bo każdy meteoroid tego samego roju porusza się po innej orbicie i dokonuje jej pełnego obiegu w innym okresie czasu. Ich orbity są w najróżniejszy sposób ze sobą ?poprzeplatane”, jeden przecina drogę drugiemu, toteż nieustannie zmieniają swe wzajemne położenia. Odległość między nimi ciągle wzrasta, stopień rozproszenia powiększa się i trudno na podstawie obserwacji meteorów takiego roju wyznaczyć radiant.
